BİR GÜN

Salıb azğınlığı şeytan,
Tutub insanlığa divan.
İtib çoxdan ədəb-ərkan,
Qəriblikdə qalıb iman.
Zəlalət içrə hər bir yan,
Cəhalət qurbana qurban -
Qoşur bir-bir, udur min can.
Bu qaydayla itir səhman.
Bu dünyaya gələn mehman,
Taparkən bir qədər imkan,
Olur var-dövlətə heyran,
Gözəlliklər olur viran,
Gözə durmur xəta, nöqsan,
Ona düşmən olur vicdan,
Gözü qanlı, sözü hədyan...
O kəs gec-tez olar peşman,
Düşər dərdə, edər əfqan.
Nə çoxdur gözləri giryan?
Kimi acdır, kimi üryan.
Baxışlar qəm dolu ümman
Damarlarda donuşmuş qan.
Baxırsan, məzlumun asan -
Bu gün malı olur talan.
Bu gün fərman verir “Böhtan”,
Əcəb gərdiş, əcəb dövran?!
Bəşər məhbus, ömür zindan.
Nə çox olmuş “Ulu Xaqan”-
Ki, olmuş yer ilə yeksan.
Sən ey Allah, Rəhim-Rəhman,
Sənə məxluq deyil şayan,
Sənə möhtacıq hər bir an!
Bu gün zalim edir tüğyan,
Tutub meydan, edir cövlan.
Bu dərdə etgilən dərman,
Bizə göndər təbib, loğman.
Olar BİR GÜN də bir ELAN!
Bununla son tapar hicran,
Gələr dadə “Əsil - İnsan”.
Görər İNSANları nadan.
Qopar aləmdə bir tufan,
Çaxar şimşək, yağar leysan,
Qaranlıqlar olar əlvan,
Həqiqət, haqq deyən Sultan,
Ədalətlə verər fərman,
Qurar dünyada haqq mizan,
Bu dünyanı edər Rizvan.
Bunu təsdiq edir bürhan,
Bunu vəd eyləyir Quran!

Bunu vəd eyləyir uran!

Şahin Qurbanov,
İmam Sadiq (ə) adına İslam Maarifi Akademiyası
«Dəyərlər» Dini Jurnalistika Məktəbinin dinləyicisi