(və ya "onlar" ümüdiylə)
Bəzən icabətlə, bəzən də ağlamaqla anılan səs... Bəzən də ağlaya-ağlaya icabət olunan səs... Səni də çağırır... Çağırır... Bu çağırışıyla dərd, bəla gətirir. Gətirir fəsad zülmətini iman nurunun kənarına. Bəlkə də günbəgün sənin ona tərəf irəliləməyinlə zülmətin bir addımlığında olduğunu unudursan. Unudursan imanınla... Unudursan namazınla... Unudursan orucunla... Unuttuğunun yerində kök salan bu ağac günbəgün böyüyməkdədir. "Ey iman edənlər, Allaha iman edin" dəvəti mömini silkələyən ayədir. Oyan! Oyan ki, qəflət imanından Allah inancı adlı həqiqəti yaşıyasan deyə.
Qürur adlı bir dənizin iman sahilində oturanlara ilk öncə qürurun küləyi dəyir. Bəlkə də anlamırsan bu küləyin soyuğunu. Küləyin soyuğu, ləpələrin səni qoynunda bəsləməsi... Bir tərəfdən oyan! oyan! sədaları... Nə etməli. Bu dənizin laylasmı...? Yox! «Yox!» söyləyir imanıyla, namazıyla, orucuyla.... Bəzən namaz qürur adlı dəniz olur. Adı namaz, özü isə əsir olur. Əsir olur şeytanların qürur adlı qəsrində. Neçə illər bundan öncə Nəhrəvanın iyin verən. Gecələri namaz qılan mülcəmlərin əmrində.
Narahatam. Narahatam addımların tıqqıltısından. Amma məni narahat edən fəsad mühütünün fəsad tıqqıltısından çox, "iman" addımıın qürur tıqqıltısıdır. Əslində yazı olsun, gözəl olsun, bəyənilsin deyə yazıramsa, yazmaq mənə çağırışdı. Amma bu çağırışın ünvanı şeytandır. Nə bilim, bəlkə də bu belədir. Bəlkə də zəlilliyiminin ünvanı yazılardır deyə onlardan qaçmağa çalışıram. Mən düz edirəm deyə iddiam yoxdur. Tam tərsinə: səni Allaha yaxınlaşdıran ictimai məsələlər sənin üçün zəlillik ünvanı olmamalıdır. Nə isə, özümdən danışdıqca yavaş-yavaş "mən"im mənə heç də yaxşı olmayan səslər pıçıldayır
Nədi qürur? Nədir ki, Şeytan bizi ona çağırır, bizi kərim olan Rəbbimizdən uzaqlaşdırır? Bunlar «Nisa» və «İnfitar» sürəsinin açıqladığı həqiqətlərdir. Geniş açıqlama istəyənlər «Nisa» sürəsinin 120-ci və «İnfitar» sürəsinin 6-cı ayələrinin təfsirinə baxa bilərlər.
«Qürur» kəlmə olaraq «ğərrə»dən gəlir Ana mənalarından biri də aldatmaqdır. Əslində qürur bir məna yükünə malikdir ki, varlığı prosesə görə dəyərləndirlir. Bizi maraqlandıran qürurun lüğəvi mənasından çox toplumun bu dənizdə qərq olmaması üçün verilən siqnallardır. Bu siqnallar bizi xəstəliklərdən müalicə olunmaq, xəstəliyin kökünü araşdırmaq üçün fövqəladə faydalara malikdir. Çatdırmaq istədiyim əslində sadəcə bu siqnaldır. Bu siqnal bəzən xırdaların böyüyməməsini, bəzən böyüklərin xırda olunmasını tövsiyə edir. Əziz bacı və qardaşlarım, dünya fəsadla döyünərkən sahib çıxdığımız dəyərlərlə onlar kimi döyünməyək. Dünyada qloballaşan ailə dağıntıları bizim üçün siqnal olsun. Siqnal olsun ki, Rəbbimizi qəzəbləndirən faktorlarda "mən" olsun deməkdən qaçaq ki, qürurun misdaqına çevrilmiyək.
Yadıma əziz izzətli mütəfəkkir Murtaza Mütəhhərinin fikri gəldi. "İslamda evliliyin müqəddəsliyi "mən"i boğub "o" yaratmaqdır. Ailədə övlad dünyaya gəldikdən sonra "o" "onlar"a çevrilir". "Onlar" ümüdiylə "mən" zillətindən "o" izzətinə doğru!
İmam Sadiq (ə) adına İslam Maarifi Akademiyası
«Dəyərlər» Dini Jurnalistika Məktəbinin dinləyicisi
Комментариев нет:
Отправить комментарий