(Fələstin və Qarabağ həsrəti)
Qüds günü – bir ümubəşəri gündür. Bu gün təkcə Fələstin xalqına məxsus deyil. Bu gün – bütün haqqı tapdalanmışların zülmkarlara qarşı müqavimət göstərməsinin simvoludur.
Bu gündə İslam yenidən həyata dönməlidir. Bu gündə müsəlmanlar ayılmalı, maddi və mənəvi qüdrətlərini dirçəltməlidirlər. Bir milyard əhalisi olan İslam, Allah Təalanın himayədarlığına malik olan müsəlmanlar nədən qorxmalıdırlar?
Bu gün Qüds günüdür. Bütün dünya müsəlmanlarını mübarək ayın sonuncu cüməsində düşmənə qarşı birləşdirən bir gün. Müsəlmanlara öz tarixi köklərini, ata-babalarının şücaətlərini xatırladan, onlara öz qüvvələrinə inam bəxş edərək, İslam dininin qüdrətini tanıtdıraraq mənəvi silah verən bir gün. Qüds harayı - müsəlmanlar arasında İslam körpüsü salaraq onları bir bayraq altinda birləşdirən vəhdət çağırışıdır.
Qüdsün tarixinə nəzər salaq. Qüds faciəsi İsrailin təcavüzkar, mənfur siyasətinə dayanır. İsrail on illərcə böyük bir milləti işğal altinda yaşamağa məcbur edən bir rejimdir. 1948-ci ildə Fələstin torpaqlarının böyük bir qismini işğal etmiş, fələstinlilərin bir qismini öz müstəmləkəsi altında yaşamağa məruz qoymuş, bir qismini sürgün etmiş, bir qismini isə öldürmüşdür. 1967-ci ildə isə Fələstin torpaqları bütünlüklə İsrailin işgalı altına girmışdir. Bundan əlavə İsrail Misirin, Suriyanın, Livanın torpaqlarının bir qismini də işğal etmiş, illər boyu bu torpaqlardan cəkilməmişdir. Ümumiyyətlə, dünyanın dördüncü böyük ordu gücünə sahib olan sionist rejimi tarix boyu faşist rejimlərinə dəstək olmuş, hər zaman əli qanlı diktatorların müttəfiqi olmuşdur. İkiüzlü İsrail bir tərəfdən təcavüzkar, irqçi, işğalçı kimi tanınsa da, digər tərəfdən özü üçün “məzlumların sığınacağı” imicini də yaradır. Rəsmi ideologiyası sionizm olan bu iyrənc rejim Fələstin torpaqlarında «müqəddəs terror», «müqəddəs işgəncə» siyasəti aparır. Təkcə 1987-1993 illər dönəmində İsrail tərəfindən 1283 fələstinli öldürülmüs, 130 472 nəfər xəstəxanaya yatırılacaq dərəcədə yaralanmıs, 481 nəfər sürgün edilmiş, 22 088 insan həbsxanalara atılmışdır. 1995-ci ilin ortalarında tarixçilər tərəfindən ortaya cıxan “Çöl və alovlar içində“ adlı kitabda 1948, 1956 və 1967-dəki ərəb-Israil döyüşlərində İsrail ordusu tərəfindən əsirlərə inanılmaz işgəncələr verildiyi barədə faktlar gətirilmişdir. Əsir götürülən əsgərlərin gözləri sigaretlə oyulmus, bədənlərinin ayrı-ayrı üzvləri kəsilərək dozülməz ağrılara məruz qalmışdır.
Burada vacib olan bir nöqtə var. İsrail rejimi bu terror və işgəncəni yalnız pragmatik olaraq deyil, müqəddəs bir missiya olaraq göstərməkdədir. Guya İsrailin terroru yəhudi dini qaynaqları tərəfindən əmr edilir. „Mən Tanrının seçilmiş, ən üstün qövmüyəm“ - deyə özünü həyasızcasına haqlı sayan sionistlər öz “müqəddəs terror“larına teoloji bir don geydirərək işğallarını dini bir siyasət adı altında davam etdirməkdədirlər. Elə bu səbəbdən də təcavüz, işgal, nifrət və sionizm bir-birindən ayrılmaz məfhumlardır.
Bu savaş bizim üçün heç də yad olmayan, əksinə bir cox əlamətlərindən cox tanış gələn bir savaşdır. Bizim də Qarabağ adlı bir dərdimiz, İsrail kimi işğalçı, təcavüzkar, alçaq siyasət yürüdən bir düşmənimiz var. Bu iki cinayətkar rejimin qondarma soyqırım siyasəti, əsirlərə amansız işgəncə vermək, özgə torpaqlarını zəbt edib əhalisini kütləvi şəkildə qırmaq kimi ortaq cəhətləri, hər ikisinin də müsəlmanlara, İslama nifrəti və ədavəti var.
Nə etməli? Ümmət olaraq bizim böyük bir nicat ünvanımız var. İstənilən halda bizim „nə etməlimiz“ bizlər üçün təqdim olunmuşdur. „Sizə qarşı vuruşanlarla siz də vuruşun!“ -deyir Müqəddəs Kitabımız. Keçmişimiz Aşura kimi mərdlik və şücaət məktəbinə, gələcəyimiz „zühura inam“ kimi ümidə söykənir. Bizim Bədr döyüşü kimi „Allah yolunda“ niyyətilə qələbə calmağın mümkünlüyünü sübut edən möcüzəvi bir döyüş nümunəmiz var. Bu qüvvətli mənəvi silahlar güclü və sarsılmaz ordulardan qat-qat böyük qüdrətə malikdirlər. Cünki, bu silahlar ilahi bir qüdrətə, ilahi bir vəzifəyə və tapşırığa söykənir.
Odur ki, müsəlmanların ilk qibləsi - müqəddəs Qüdsün, Fələstin torpaqlarının yadelli işğalçıların ayaqları altında tapdalanması hər bir müsəlman üçün ürək yanğısı olmaqla bərabər, eyni zamanda vicdan təbili, müqəddəs bir xatırlamadır.
Bu gün Qüds günüdür. Bu gün haqqımız olan torpaqlarımıza sahib çıxmaq üçün birləşmək günüdür. Hər bir müsəlmanın Allah və öz vicdanı qarşısında olan mühüm vəzifəsini icra etmək üçün dunyanın istənilən yerindən Qüds harayına hay vermək günüdür. Bü gün düşmən bombalarıyla ambulanslar içində parçalanan gözüyaşlı Fələstın körpələrinin, dəhşətli işgəncələrlə qətlə yetirilən Xocalı şəhidlərinin, öz doğma yurdlarından didərgin düşmüş bütün məzlumların qisasını alma günüdür. Bügün bizim olub, amma bizdə olmayanları – Fələstini, Qarabağı yada salıb öz kimliyimizi xatirlama günüdür.
Ey müsəlman, onları unutma. Buna haqqın yoxdur. Onları unutsan öz kimliyini unutmuş olarsan. Sən güclusən. Cünki gücün Haqqa bağlıdır. Öz gücünə inan!
İmam Sadiq (ə) adına İslam Maarifi Akademiyası
«Dəyərlər» Dini Jurnalistika Məktəbinin dinləyicisi
Комментариев нет:
Отправить комментарий